Lenfanjiom, genellikle doğuştan olan ve özellikle çocuklarda gelişim gösteren bir durumdur. Lenfanjiomlar, damarlar ile venöz sistem arasında gelişir. Çocuklarda sıkça görülür ve dünyada ikinci en yaygın tümörler arasında yer alır. Lenfanjiomların oluşum nedeni ve nasıl oluştuğu halen tam olarak bilinmemektedir. Lenfanjiomlar, tıp alanında üç farklı şekilde sınıflandırılır:

Kistik higroma, genellikle hastaların en sık boyun bölgesinde, ardından koltukaltı bölgelerinde ve nadiren meme dokusunda görülen lenfanjiomlardır. İstatistikler, bu lezyonların %75'inin boyunda, %20'sinin koltukaltında ve %5'inin meme bölgesinde görüldüğünü göstermektedir. Bu lezyonlar, tek bir bölgede görülebileceği gibi, birden fazla bölgede de ortaya çıkabilir. Küçük yapıları olmasına rağmen geniş alanları tutabilirler. Genellikle doğum sonrasında hemen görülebilen bu lezyonlar, iki yaşına kadar olan çocuklarda daha belirgin hale gelir. Bu lenfanjiomların içinde sıvı bulunur, bu nedenle "sıvı ve su içeren lenfanjiomlar" olarak adlandırılırlar.

Bu grup lenfanjiomlar, geniş alanları tutabilen ve küçük lezyonlar halinde bulunan, derin dokuları etkileyen lenfanjiomlardır.

Lenfanjiomun bulunduğu yere göre tanı yöntemleri farklılık gösterebilir. Genellikle ultrasonografi, akciğer grafisi ve bilgisayarlı tomografi, özellikle de komşu bölgeleri belirlemede kullanılır.

Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR): Lenfanjiomun yayılımı ve boyundaki önemli yapılar (kas dokuları, arterler ve sinirler) ile ilişkisini belirlemek için daha spesifik bir yöntemdir.

Gelişmiş ülkelerde kistik lenfanjiom tedavisinde cerrahi eksizyon yaygın olmamakla birlikte, vital organlara infiltrasyon sonrasında sinir zararına, uzun süreli lenfatik drenaj ihtiyacına, nüks ve skar oluşumuna yol açabilir. Cerrahi yöntemde total cerrahi rezeksiyon tercih edilse de, lezyonun komşu olduğu önemli dokular nedeniyle estetik problemler ve komplikasyonlardan korunmak amacıyla eksizyon boyutu %50-70 arasında sınırlı kalır. Tam bir eksizyon durumunda operasyon sonrasında nüks etme ihtimali %5-15 civarındadır. Kistik lenfanjiom tedavisinde cerrahi tedavi dışında lazer tedavisi, basit drenaj, sklerozan ajan enjeksiyonu ve aspirasyon yöntemleri kullanılır. Son zamanlarda lenfanjiom tedavisinde picibanil ile bleomisin (OK-432) sklerozan tedavisi uygulanması ile olumlu sonuçlar alınmaktadır.

Bleomisin, 1966 yılında keşfedilen bir antitümör ajanıdır. Antineoplastik etkisini DNA sentezini inhibe ederek gösterir. Lenfanjiom tedavisinde, etkilenen kist duvarı endotel tabakasının zararına bağlı olarak sekonder monospesifik inflamasyon ve fibrozis yol açarak etkili olur. Bleomisinin etkisi, lenfanjiomun tipi ve büyüklüğü ile ilişkilidir. Cerrahi müdahale sonrasında nüks edebilen olaylara intralezyonel bleomisin enjeksiyonu uygulanmaktadır.